Verónica Barbero, Portavoz do Grupo Plurinacional Sumar e Presidente do Movemento Sumar Galicia
Paulo Carlos López-López, Secretario Xeral do Movemento Sumar Galicia
O que está a suceder na Franxa de Gaza, coa pasividade de boa parte da comunidade internacional e os aplausos de Trump, é un xigantesco xenocidio aos ollos dun público que non pode permanecer impasible ante esta pura barbaridade. Non só miles e miles de persoas morreron polas bombas, moitas delas eles nenas e nenos, pero tamén unha política de bloqueo da axuda exterior que provoca desesperación entre as axencias de cooperación e fame entre gran parte da poboación palestina. Que podería estar pasando polas cabezas dos gobernantes dunha nación para reproducir unha masacre que sufriron os seus propios antepasados? A narrativa israelí (unha resposta a un ataque atroz da organización terrorista Hamás, que, por certo, o propio Israel alimentou para competir coa democrática Al-Fatah) non pode ser creída (nin promovida) por ninguén con medio cerebro.
E diante disto, quizais, non hai lugar para o gradualismo, o pragmatismo, a moderación ou realpolitik que adoita prevalecer (e con razón) nas relacións internacionais. Quizais non necesitemos facer cálculos entre o que é desexable e o posible, e simplemente temos que facer todo o que estea ao noso alcance para intentar deter o xenocidio. O goberno español e Pedro Sánchez fixeron importantes xestos de apoio á causa palestina e a unha solución de dous estados que facilite unha paz duradeira. Ninguén o nega, e somos conscientes de que é en gran medida porque Sumar está nese goberno e porque a nosa sociedade é pacífica e así o demanda nas rúas. Recoñecemos o Estado palestino, reforzamos a diplomacia e a presión en reunións multilaterais, rompemos os acordos de compra de armas e aumentamos a axuda humanitaria e a cooperación.
Pero queremos que o presidente vaia un paso máis alá e non faga cálculos entre o desexable e o posible, senón que faga o que manda o sentido común progresista (e humano). Estamos seguros de que estás de acordo connosco e apoiarémoste nesta decisión. O Goberno español debe romper as relacións económicas e comerciais co Estado de Israel, promovendo, no seo da Unión Europea, un firme proceso de sancións e embargos de bens contra membros do goberno de Benjamin Netanyahu e as súas familias, así como contra todas as empresas que, de forma activa ou pasiva, colaboren co xenocidio que está a sufrir a poboación palestina na Franxa de Gaza. Sabemos que é difícil nun sistema financeiro internacional controlado por moitas destas empresas, pero moralmente non hai outra saída. Tamén hai que emitir ordes de detención, e os responsables deben ser levados ante tribunais internacionais por crimes de lesa humanidade. Fixémolo con Rusia e con eses oligarcas que apoian a Putin na infame invasión de Ucraína. Ben, neste momento, non hai espazo para o dobre estándar. Temos que retirar ao noso embaixador en Israel e expulsar de España a toda a misión diplomática israelí.
O que está a suceder lémbranos demasiado o que vivimos co pobo kurdo en Iraq, a masacre xazidí, o terrible xenocidio en Ruanda ou a masacre de Srebrenica durante a guerra de Bosnia. E debemos reaccionar. Non podemos permitilo nin por omisión. Ninguén nega o dereito de Israel a existir e a ter un Estado. Pero, como podes entender, estamos nun punto de non retorno onde a convivencia entre dous estados se está facendo case imposible porque un bando está literalmente borrando ao outro do mapa.
Cando se trata de dereitos humanos, o silencio (e a pasividade) non é unha opción. Paz e Xustiza para Palestina. E, por suposto, Israel fora de Eurovisión.