Sumar presentou esta semana un proxecto de lei para garantir que as persoas que perciban o Salario Mínimo Interprofesional estean exentas do IRPF
Á vista da información aparecida o martes na que o Ministerio de Facenda confirma que obrigará aos perceptores do SMI a pagar o IRPF a través de Sumar,plantexáronse varias cuestións:
Por unha banda, é un anuncio que se fai de forma unilateral e sen consenso co socio de goberno. En Sumar sempre mantivemos a mesma postura, que é que o SMI non debe estar suxeito ao IRPF e que se debe avanzar cara a un sistema tributario progresivo.
O Ministerio de Facenda tivo e ten os mecanismos para evitar esta medida. Debería cambiar de opinión para garantir que as persoas que están na parte inferior da escala salarial non sufran unha maior presión fiscal.
Pola nosa banda, exercemos a nosa autonomía parlamentaria e presentamos no mesmo día un Proxecto de Lei para garantir que o SMI estea exento do IRPF.
Por parte de Sumar, a cuestión dos impostos nunca é se subilos ou baixalos, senón a quen.
ALGUNHAS REFLEXIÓNS MÁIS
España é un país cunha masa de 2,4 millóns de traballadores que perciben o SMI. É unha cantidade importante porque en sete anos fixemos o traballo que deberían facer os gobernos hai vinte anos. Unha proporción importante das persoas que reciben SMI son mozos e mulleres.
A forma de sacar a esta masa de traballadores do Salario Mínimo é subir os salarios: Deste xeito deixarían de percibir o SMI e poderían pagar impostos con normalidade.
Para iso, no Acordo de Goberno acordamos que na negociación dos convenios colectivos se incorporasen os informes do Observatorio de Marxes Empresariais, o que permitiría aumentar os salarios e reducir o número de persoas que perciben o SMI. Esta medida non se está a cumprir.
REACCIÓN DA NOSA PORTAVOZ
Ao día seguinte, pronunciouse a nosa portavoz no Congreso, Verónica M. Barbero, para defender os avances en dereitos que Sumar está a impulsar no Goberno. E sobre todo, esixir unha maior xustiza fiscal: quen menos gaña non debe tributar por iso.
Compartimos un fragmento da súa intervención:
“Hoxe avanzamos grazas á nosa determinación e á nosa tenacidade.
O mesmo compromiso e determinación que poñemos e seguiremos poñendo para ir máis aló, para avanzar na democracia.
- O Consello de Ministros aprobou unha nova suba do salario mínimo, que agora é unha realidade para 2,5 millóns de traballadores.
- Tamén aprobou a reforma da lei de dependencia que dará respostas a miles de familias que levan anos esperando.
- E para finais de ano, 12 millóns de persoas terán dúas horas e media máis á semana de vida.
Somos conscientes de que España ten grandes retos por diante, e estamos aquí, no Congreso, no goberno, para abordalos. Estes son os retos polos que estamos en política.
Os grandes titulares sobre a economía española non se poden limitar aos informes de The Economist ou aos gráficos do Ministerio de Economía e Facenda.
Deben reflectirse nunha maior xustiza social e unha maior redistribución da riqueza. E isto ocorre a través de dous eixos principais:
1) Supón máis protección, un Estado do Benestar forte, emprendedor e innovador que avance, por exemplo, nunha prestación universal para a crianza dos fillos.
2) E supón unha ambiciosa reforma fiscal. Que paguen máis os que máis teñen. Incluída a banca e as grandes empresas enerxéticas.
A xustiza fiscal é xustiza social.
Non é coherente nin democrático darlle agasallos fiscais aos rentistas por cumprir a lei e gravar aos que menos teñen.
Non é nin coherente nin democrático, e desde logo non progresista facer que os que gañan o salario mínimo teñan que pagar impostos por iso.
Hai tempo que asumimos que Sumar é a parte que empuxa. Somos a parte do goberno que impulsa a conquista dos dereitos para facilitar a vida das persoas. E seguiremos facéndoo”.